August Freund

Freund po ukończeniu gimnazjum w Cieszynie udał się do Lwowa, aby podjąć studia na tamtejszym Uniwersytecie. W 1858 roku uzyskał tytuł magistra farmacji, co zapoczątkowało jego karierę naukową. Jako asystent profesora Leopolda von Pebal’a, skoncentrował się na badaniach dotyczących nafty oraz jej procesów destylacyjnych.

W 1869 roku Freund rozpoczął pracę jako nauczyciel w szkole realnej, jednocześnie pracując nad swoją pracą doktorską, którą z sukcesem obronił na Uniwersytecie w Lipsku. Habilitacja, którą przeprowadził we Lwowie, przyczyniła się do jego awansu naukowego na pozycję docenta w Uniwersytecie Lwowskim. W 1872 roku zdobył tytuł profesora chemii w Akademii Technicznej we Lwowie, a także objął funkcję dziekana Katedry Chemii Ogólnej i Analitycznej. Sześć lat później, dostał odpowiedzialność za Wydział Chemii Technicznej.

Freund był specjalistą w dziedzinie chemii organicznej. Opracował innowacyjną metodę otrzymywania cyklopropanu, substancji o istotnym znaczeniu w znieczuleniu ogólnym. Ponadto, wykorzystał związki cynkoorganiczne do syntezy ketonów oraz chlorków kwasowych, co znacząco wzbogaciło ówczesny dorobek chemiczny. Jego dorobek obejmuje również jedną z pierwszych polskich publikacji – podręcznik zatytułowany "Zarys chemii do użytku szkół gimnazjalnych", wydany w 1883 roku, który stanowił ważne wsparcie edukacyjne dla uczniów w Polsce.