Aleksander Kłosiński to postać, która na zawsze wpisała się w historię Kęt oraz świata rzemiosła. Urodził się 10 lutego 1892 roku, a swoje życie zakończył 7 kwietnia 1974 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w lokalnej społeczności. Był nie tylko mistrzem kuśnierstwa i właścicielem własnego warsztatu rzemieślniczego, ale również aktywnym działaczem społecznym, który dbał o dziedzictwo kulturowe swojego regionu.
Aleksander Kłosiński był również znany ze swojej pasji zbierackiej. Jego prywatna kolekcja lokalnych pamiątek z czasem przekształciła się w cenny zespół eksponatów, które stanowią fundament Muzeum w Kętach, założonego w 2003 roku. Muzeum nosi jego imię i jest znaczącym miejscem dla mieszkańców oraz turystów, pragnących poznać historię oraz tradycje regionu.
Życiorys
Młodość i edukacja
Aleksander Kłosiński urodził się w rodzinie o głębokich tradycjach rzemieślniczych. Jego dziadek Jan Kłosiński był jednym z ostatnich mistrzów sukienników, a także lokalnym pionierem w działalności samorządowej. Jego ojciec, również noszący imię Jan Kłosiński, prowadził warsztat kuśnierski jako uznany mistrz w swoim fachu. To właśnie Aleksander, jako drugi syn, został wytypowany na naturalnego następcę ojca w pracy zawodowej, co wpłynęło na jego dalszy rozwój edukacyjny.
Po zakończeniu nauki w szkole ludowej, aleksander kontynuował kształcenie w 3-letniej bialskiej szkole wydziałowej, planując później przenieść się do szkoły przemysłowej w Bielsku. Zdecydował jednak iść własną drogą i od 1907 roku rozpoczął naukę w nowo powstałym seminarium nauczycielskim w Kętach, co było sprzeczne z oczekiwaniami ojca. Podczas nauki Aleksander aktywnie uczestniczył w życiu szkolnym: angażował się w działalność Związku Młodzieży Kształcącej, grał w orkiestrze szkolnej, działał w ochotniczej studenckiej straży pożarnej, a także był redaktorem szkolnej gazetki „Świt”. Dodatkowo występował w amatorskim zespole teatralnym oraz pomagał w pracach w warsztacie ojca.
W 1911 roku Aleksander Kłosiński ukończył szkołę średnią, co umożliwiło mu podjęcie pracy jako nauczyciel. Po roku nauczania w Mariańskich Górach koło Bogumina, gdzie współpracował z Gustawem Morcinkiem, zdobył również czeladnictwo w kuśnierstwie oraz ukończył dwumiesięczne praktyki w Wyższej Szkole Przemysłowej w Wiedniu.
Lata późniejsze
W 1913 roku Aleksander został powołany do austriackiego wojska, w którym służył do końca I wojny światowej, biorąc udział w walkach na różnych frontach. Po wojnie, w 1918 roku, wrócił do pracy w warsztacie kuśnierskim swojego ojca. W wolnych chwilach angażował się w działalność społeczną, będąc m.in. członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej, Związku Pszczelarskiego oraz lokalnych kół łowieckiego i wędkarskiego.
W okresie międzywojennym kontynuował działalność w rozbudowanym warsztacie, który odziedziczył po ojcu. Niestety, w czasie II wojny światowej jego zakład został zlikwidowany przez niemieckie władze, a maszyny oraz urządzenia zostały zarekwirowane. W obliczu wysiedleń ludności polskiej, rodzina Kłosińskich musiała opuścić swoją miejscowość, a Aleksander osiedlił się w Andrychowie, a później w Porąbce. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Kęt, gdzie pracował w PSS „Społem”, będąc jednym z członków założycieli tej spółdzielni.
Aleksander aktywnie działał w licznych organizacjach społecznych, a także był członkiem komitetu odpowiedzialnego za wmurowanie tablicy pamiątkowej ku czci pomordowanych mieszkańców Kęt oraz w komitecie budowy pomnika Jana Kantego, który został zniszczony przez okupanta.
Działalność muzealnicza i artystyczna
Aleksander Kłosiński, po zakończeniu II wojny światowej, podjął decyzję o zbieraniu pamiątek związanych z lokalnym rzemiosłem oraz historią regionu. Jego zbiory obejmowały stare przedmioty codziennego użytku, militaria, dokumenty oraz fotografie, które miały na celu ukazanie przekształceń kulturowych i historycznych, jakie miały miejsce w Kętach.
Kłosiński szczególnie koncentrował się na przeszłości rzemiosła kęckiego, gromadząc cenne dokumenty cechowe oraz akcesoria związane z warsztatami tkackimi. W ten sposób położył fundamenty pod przyszłe muzeum, które miało służyć jako przestrzeń dla zachowania regionalnych tradycji.
Po jego śmierci, zgromadzone zbiory zostały przekazane przez rodzinę miastu Kęty, co zaowocowało utworzeniem w 1977 roku placówki o nazwie Zbiory Historyczne Miasta Kęty. W 1981 roku instytucja ta przekształciła się w muzeum, a w 1994 roku nadano mu zaszczytne imię Aleksandra Kłosińskiego. W 2003 roku, na mocy decyzji Rady Miejskiej Gminy Kęty, powołano samorządową instytucję kultury – Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach.
W uznaniu jego pracy kolekcjonerskiej, ministerstwo Kultury i Sztuki przyznało mu złotą odznakę „Za ochronę zabytków”, co stanowi hołd dla jego zaangażowania i pasji w dokumentowaniu lokalnej historii.
Inne
Aleksander Kłosiński, w swoim wolnym czasie, przejawiał talent artystyczny, który skupiał się nie tylko na malarstwie, ale również na rzeźbie.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Adam Bilczewski | Andrzej Huza | Antoni Hawełka | Tadeusz Borkowski (farmaceuta) | Marek MatlakOceń: Aleksander Kłosiński