Adam Feliks Dyczkowski, który przyszedł na świat 17 listopada 1932 roku w Kętach, zmarł 10 stycznia 2021 roku w Zielonej Górze, był znaczącą postacią w polskim Kościele katolickim. Był duchownym rzymskokatolickim oraz doktoratem filozofii przyrody, co niewątpliwie świadczy o jego ogromnej wiedzy i zaangażowaniu w życie naukowe oraz duchowe.
W hierarchii Kościoła, Dyczkowski pełnił szereg istotnych ról. Od 1978 do 1992 roku był biskupem pomocniczym diecezji wrocławskiej, a następnie, w latach 1992–1993, objął urząd biskupa pomocniczego w diecezji legnickiej. W latach 1993-2007 sprawował funkcję biskupa diecezjalnego zielonogórsko-gorzowskiego, przejmując odpowiedzialność za duchowe prowadzenie tej diecezji.
Po zakończeniu aktywnej działalności jako biskup diecezjalny w 2007 roku, Adam Dyczkowski został mianowany biskupem seniorem diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, co potwierdziło jego trwałą obecność i wpływ w Kościele nawet po zakończeniu formalnej misji. Jego życie i działalność pozostają inspiracją dla wielu wiernych oraz duchownych.
Życiorys
Adam Dyczkowski urodził się 17 listopada 1932 roku w Kętach. Egzamin maturalny zaliczył w 1950 roku w miejscowym liceum ogólnokształcącym.
W latach 1952–1957 studiował filozofię i teologię w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie otrzymał 23 czerwca 1957 roku w archikatedrze św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu, gdzie biskup Bolesław Kominek, delegat Prymasa Polski, udzielił mu sakramentu. Zamiar dalszych studiów za granicą został pokrzyżowany przez władze komunistyczne, które odmówiły mu wydania paszportu.
W latach 1957–1961 kontynuował naukę na Sekcji Filozofii Przyrody Wydziału Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie w 1961 roku uzyskał tytuł magistra filozofii. Dalsze studia w obszarze filozofii przyrody odbył w tej samej uczelni w latach 1961–1963. Doktorat uzyskał w 1965 roku dzięki pracy na temat ustalenia sensu terminów w dziele „Kosmologia” autorstwa Selvaggiego.
W latach 1963–1971 pełnił funkcję wikariusza w parafii archikatedralnej we Wrocławiu. W późniejszym okresie, od 1965 do 1978 roku, działał jako duszpasterz akademicki oraz kapelan Klubu Inteligencji Katolickiej, z kolei w latach 1968–1978 pełnił funkcję prefekta w Liceum Ogólnokształcącym Sióstr Urszulanek we Wrocławiu.
Adam Dyczkowski był również wykładowcą metafizyki, kosmologii i teodycei we wrocławskim seminarium duchownym oraz Studium Katechetycznym w latach 1965–1992. Od 1968 do 1992 roku zajmował stanowisko adiunkta w Katedrze Metafizyki, Teodycei i Kosmologii Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. W 1969 roku dołączył do Centralnego Ośrodka Duszpasterstwa Akademickiego, a od 1970 do 1992 roku był cenzorem diecezjalnym.
Na mocy dekretu papieża Jana Pawła I z dnia 19 września 1978 roku, został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji wrocławskiej, wkrótce potem w dniu 26 listopada 1978 roku otrzymał święcenia biskupie w archikatedrze św. Jana Chrzciciela. Tej ceremonii przewodniczył arcybiskup metropolita wrocławski Henryk Gulbinowicz, a asystowali mu inni hierarchowie. Kontynuował swą posługę jako wikariusz generalny archidiecezji, odpowiedzialny za różne aspekty duszpasterstwa.
Biskup Dyczkowski stał się także kanonikiem gremialnym wrocławskiej kapituły archikatedralnej oraz przewodniczącym Dolnośląskiego Komitetu Odrodzenia Harcerstwa. W 1992 roku przeniesiono go na biskupa pomocniczego w nowo utworzonej diecezji legnickiej, gdzie zajął się duszpasterstwem rodzin i harcerzy, a także odpowiadał za sprawy związane z mediami.
W 1993 roku został biskupem diecezjalnym diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, gdzie rozpoczął szereg inicjatyw, w tym powołanie Stowarzyszenia Rodzin Katolickich oraz Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. Wspierał także tworzenie Archiwum Diecezjalnego w Zielonej Górze. Jego działalność dignitarza Kościoła obejmowała również organizację Diecezjalnego Kongresu Rodzin oraz przyjmowanie papieża Jana Pawła II podczas jego wizyty w Polsce w 1997 roku.
Do ważniejszych zadań dzielił się także w tworzeniu beatyfikacji biskupa Wilhelma Pluty. W 2007 roku, dnia 29 grudnia, papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z funkcji biskupa diecezjalnego zielonogórsko-gorzowskiego.
W ramach Episkopatu Polski brał udział w pracach komisji, takich jak ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia oraz ds. Duszpasterstwa Akademickiego. Odszedł 10 stycznia 2021 roku w Zielonej Górze, po komplikacjach związanych z COVID-19. 26 stycznia tego samego roku został pochowany w krypcie katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wielkopolskim.
Odznaczenia, wyróżnienia, upamiętnienie
W wyniku postanowienia prezydenta RPAndrzeja Dudy z dnia 11 maja 2018 roku, Adam Dyczkowski odebrał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Ta nagroda podkreśla jego znaczący wkład w życie społeczne i kulturalne Polski.
W roku 2008 uhonorowano go honorowym obywatelstwem miast Gorzowa Wielkopolskiego, Zielonej Góry oraz Głogowa, a dwa lata później, w 2010 roku, także gminy Pszczew. W 2006 roku zdobył Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Lubuskiego, co potwierdza jego aktywną działalność na rzecz tego regionu.
W 2011 roku Adam Dyczkowski otrzymał tytuł doktora honoris causaUniwersytetu Zielonogórskiego, co stanowi istotne uznanie jego dokonań naukowych i edukacyjnych. W 1991 roku został laureatem nagrody Kolegium Rektorów Wyższych Uczelni Wrocławia, co dodatkowo podkreśla jego wkład w rozwój nauki.
W 2015 roku Dyczkowski został odznaczony tytułem Zasłużony dla NSZZ „Solidarność”, a cztery lata później, w 2019 roku, otrzymał tytuł Człowieka 30-lecia Wolnej Polski, co jest wyrazem uznania jego działalności w obszarze walki o wolność i praworządność w Polsce. W 2021 roku jego imię nadano Archiwum Diecezjalnemu w Zielonej Górze, co jest kolejnym dowodem na jego znaczenie w historii regionu.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Jan Kanty | Ignacy Drabczyński | Ludwik Miksa | Ludwik Mroczek | Henryk ZątekOceń: Adam Dyczkowski