Kościół Trójcy Przenajświętszej w Kętach

W dniu 13 grudnia 1892 roku miała miejsce pierwsza Msza Święta, odprawiona przez proboszcza Kęt, ks. Macieja Warmuza. Uroczysta konsekracja świątyni nastąpiła nieco później, 10 września 1893 roku, kiedy to ks. kard. Albin Dunajewski nadał jej wezwanie Trójcy Przenajświętszej. W tym czasie, duchowy nadzór nad kościołem oraz siostrami sprawował kapucyn o. Honorat Koźmiński, którego wskazówki były kluczowe przy tworzeniu wyposażenia świątyni.

Warto również wspomnieć o Stanisławie Jarząbku, utalentowanym snycerzu z Podhala, który w 1890 roku odwiedził Kęty. Dzięki poleceniu Matki Łempickiej, a także Karoliny Naglik, odpowiedzialnej za sprowadzanie drewna z Nowego Targu, Jarząbek został wykonawcą wystroju nowego kościoła. W latach 1890–1893 jego prace obejmowały m.in. ołtarz główny, ołtarze boczne, ambonę oraz wyjątkowy żyrandol.

Architektura kościoła, wzniesionej na planie prostokąta, zyskuje na znaczeniu dzięki stylowi neogotyckiemu, gdzie nawet wyposażenie świątyni odzwierciedla ten styl. W 1992 roku dwuspadowy dach częściowo pokryto miedzianą blachą, a charakterystyczne elementy architektoniczne obejmują ostrołukowe okna oraz dekoracyjny portal. Fasada kościoła jest harmonijnie wtopiona w zabudowania klasztorne, a wejście jest ozdobione wysuniętą kruchtą z dwuspadowym daszkiem.

Wnętrze kościoła jest jednonawowe, co znaczy, że posiada jedną przestronną nawę, a jego proporcje podkreślają kolumny w stylu korynckim, które dzielą wnętrze na trzy przęsła. Podwieszony sufit, nawiązujący do rzymskich bazylik, był ozdobiony drewnianymi kasetonami oraz iluzorycznym łukiem tęczowym, który oddziela nawę główną od chóru zakonnego dla sióstr klauzurowych.

Połączenie gotyckich elementów — takich jak ostrołukowe okna i stylizowana snycerka — z klasycznymi akcentami architektury antycznej, jak korynckie kolumny i kasetonowy strop, odzwierciedla eklektyczny styl tej wyjątkowej świątyni.